مقدمه:
تصور کنید که متوجه شوید ۹۴٪ از کسبوکارها پس از جابهجایی به راهکارهای برپایه ابر، بهبود امنیت را گزارش کردهاند؛ موضوعی که بهطورکامل با باور رایج بر اینکه ذخیره ارتباطات حساس در «رایانه شخص دیگری» در بنیاد خطرناک است، در تضاد قرار دارد.
این آمار یکی از جنبههای فناوری مدرن کسبوکار را که بیشترین برداشت نادرست را به همراه دارد، آشکار میکند: سیستمهای ارتباطی ابری در بیشتر موارد امنیت بسیار بهتری نسبت به راهکارهای سنتیِ استوار در محل عرضه میکند؛ با این حال بسیاری از سازمانها همچنان بر برداشتهای امنیتی از رده خارج شده در برابر پذیرش این سیستمها ایستادگی میکنند.
واقعیت این است که هنگامی که ۶۱٪ از سازمانها در سال ۲۰۲۴ رخنههای امنیتی جدی ابری را گزارش کردهاند؛ (آماری که با افزایش ۱۵۴ درصدی نسبت به سال گذشته) بدون تردید نگرانکننده به نظر میرسد.
این دادهها تمام ماجرا را بیان نمیکنند. چیزی که آنها آشکار نمیکنند این است که سیستمهای سنتی با نرخهای رخنه امنیتی حتا بالاتری روبهرو هستند، در همین حال از قابلیتهای شناسایی و پاسخگویی بهمراتب ضعیفتری نیز برخوردارند.
پرسش این نیست که آیا ارتباطات ابری بهطور کامل در برابر تهدیدهای امنیتی دور هستند یا خیر، بلکه پرسش این است که جایگاه امنیتی آنها در سنجش با گزینههای سنتی چگونه است و کسبوکارها چه کاری میتوانند برای افزایش سطح حفاظت از خود در هر دو محیط انجام دهند.
نکتههای کلیدی
- سیستمهای ارتباطی ابری در سنجش با راهکارهای سنتی درون سازمانی، امنیت بالاتری عرضه میکنند، به گونهای که ۹۴٪ از کسبوکارها پس از جابهجایی به ابر، بهبود امنیت را گزارش کردهاند، این امنیت با رمزگذاری در سطح سازمانی، تیمهای امنیتی ویژه و پایش پیوسته پشتیبانی میشود؛ پایشی که بیشتر سازمانها نمیتوانند آن را به روش داخلی تکرار کنند.
- سیستمهای ارتباطی سنتی با آسیبپذیریها و چالشهای نگهداری ویژهای روبهرو هستند، از جمله خطرهای امنیت فیزیکی، وابستگی به نرمافزاری قدیمی، قابلیتهای محدود رمزگذاری و وابستگی به توانمندیهای داخلی فناوری اطلاعات که در بیشتر موارد بدون دانش امنیتی تخصصی مورد نیاز برای نگهداری از سیستمها است.
اثربخشی امنیت، بسیار به پیادهسازی و شیوههای مدیریتی مناسب بستگی دارد، زیرا عرضهکنندهها خدمتهای ابری، زیرساختهای امنیتی حرفهای عرضه میکنند و در همین حال از کسبوکارها میخواهند که از راه آموزش کاربران، پایش دسترسیها و رعایت بهترین شیوههای امنیتی، سطح مناسبی از بهداشت امنیتی را نگهداری کنند.
معماری امنیتی: مبانی ابری در مقایسه با مبانی سنتی چیست؟
درک معماریهای امنیتی بنیادی سیستمهای ارتباطی ابری و سنتی نشان میدهد که چرا این پلتفرمها در محیطهای تهدید دنیای راستین کارکرد متفاوتی دارند. اصول طراحی و رویکردهای زیرساختی، پروفایلهای امنیتی متفاوتی برپا میکنند که بر همه جنبهها، از نگهداری از دادهها گرفته تا قابلیتهای پاسخگویی به پیشامدها، اثر میگذارند.
مدلهای سنتی امنیت ارتباطها بر رویکردهای امنیتی برپایه محیط استوار هستند، که گمان میکنند شبکههای داخلی پس از بسته شدن تهدیدهای خارجی، ایمن هستند. این معماری بهطورمعمول شامل فایروالها، سیستمهای شناسایی رخنه و پایش دسترسی فیزیکی است، که بازدارندههای امنیتی را در پیرامون زیرساختهای ارتباطی برپا میکنند. با این حال، این مدل در محیطهای تهدید مدرن که رخنهها بیشتر از راه، سیستمهای داخلی آسیبپذیر یا کمپینهای مهندسی اجتماعی پیچیده سرچشمه میگیرند، و همچنین کمبودهای قابل توجهی دارد.
سیستمهای سنتی برای بهروزرسانیهای امنیتی، پیکربندی سیستمهای نگهداریی و پاسخگویی به پیشامدهای امنیتی بیشتر به تیمهای فناوری اطلاعات داخلی وابسته هستند. بسیاری از کسبوکارها توانمندی و تخصص امنیت سایبری مورد نیاز برای ایمنسازی درست سیستمهای ارتباطی پیچیده را ندارند، که باعث دیرکرد در عرضه پیوندهای امنیتی، پیکربندی نادرست سیستمهای نگهداریی و قابلیتهای ناکافی در پاسخگویی به پیشامدها میشود. در نتیجه بیشتر یک حس امنیت نادرست برپایه پایشهای محیطی است که میتوانند توسط رخنهکنندههای مصمم دور زده شوند.
معماری امنیت ارتباطات ابری، مدلهای امنیتی برپایه اعتماد صفر را پیادهسازی میکند که گمان میکنند هیچ بخشی از شبکه در بنیاد ایمن نیست و برای هر درخواست دسترسی نیاز به پذیرش دارد. عرضهکنندهها خدمتهای ابری، سرمایهگذاریهای زیادی در زیرساختهای امنیتی پیشرفته از جمله شناسایی پیشرفته تهدید، پایش برپایه هوش مصنوعی و سیستمهای پاسخ خودکار که تهدیدها را در زمان درست شناسایی و خنثی میکنند، انجام میدهند.
عرضهکنندههای حرفهای خدمتهای ابری، تیمهای امنیتی ویژه با توانمندی ویژه، در زمینه دادهها تهدید، مدیریت آسیبپذیری و واکنش به پیشامدها را در اختیار دارند. این تیمها بهطورپیوسته تهدیدهای هزاران مشتری را نگاه میکنند و امکان شناسایی چابک مدلهای رخنه جدید و پیادهسازی آنی، کارهای نگهداری را فراهم میکنند این رویکرد امنیتی جمعی، سطحی از نگهداری را عرضه میکند که سازمانهای مستقل بهتنهایی قادر به دستیابی به آن نیستند. قابلیتهای رمزگذاری و نگهداری از دادهها بین سیستمهای ابری و سنتی تفاوت قابل توجهی دارد. پلتفرمهای ارتباطی ابری بهطورمعمول رمزگذاری سرتاسری را به نشان یک روش استاندارد پیادهسازی میکنند و از دادهها، هم در حال جابهجایی و هم در حالت استراحت نگهداری میکنند. با این حال، آمار نشان میدهد که در حال حاضر تنها ۴۵٪ از دادههای ابری رمزگذاری شدهاند، که نشان میدهد بسیاری از سازمانها در پیکربندی درست رمزگذاری یا انتخاب عرضهکنندههای با قابلیتهای رمزگذاری جامع فراگیر، کوتاهی میکنند. با این حال، AvaSync با پایبندی جدی به استانداردهای امنیتی، هیچگونه خللی در اجرای کامل و درست فرایندهای رمزگذاری باقی نمیگذارد.
سیستمهای سنتی بیشتر به دلیل چرایی نگرانیهای وابسته به کارکرد، پیچیدگی و دوراندیشیهای هزینه، در پیادهسازی رمزگذاری با مشکل روبهرو هستند. بسیاری از سیستمهای ارتباطی قدیمی قبل از استانداردهای رمزگذاری مدرن طراحی، برپا شدهاند و بدون گسترش یا جایگزینی قابل توجه، نمیتوانند از نگهداری پیشرفته پشتیبانی کنند.
چشمانداز تهدیدها و واکاوی آسیبپذیریها
چشمانداز تهدیدهای پیشروی سیستمهای ارتباطات ابری و سنتی شامل آسیبپذیریهای مشترک و خطرهای خاص و ویژهی هر مدل، پیادهسازی است. درک این تهدیدها سازمانها را توانمند میسازد تا در مورد استراتژیهای امنیتی و رویکردهای کاهش ریسک، تصمیمهای آگاهانه بگیرند.
تهدیدهای امنیتی معمول، سیستمهای ارتباطات ابری و سنتی را نیز در بر میگیرند، از جمله رخنههای فیشینگ، آلودگیهای بدافزاری، ربایش دادهها و کمپینهای مهندسی اجتماعی. پژوهشها نشان میدهد که ۸۸٪ از مشکل دادهها ناشی از خطای انسانی است و این امر بیان میکند که کارهای امنیتی فناوری باید صرف نظر از مدل پیادهسازی، با برنامههای فراگیر آموزش و آگاهیبخشی به کاربران ترکیب شود.
فیشینگ همچنان شایعترین تهدید امنیت ابری است که ۷۳ درصد از سازمانها را در سال ۲۰۲۴ در بر میگیرد. با این حال، سیستمهای سنتی نیز با آسیبپذیریهای فیشینگ همانندی روبهرو هستند، و بیشتر از قابلیتهای شناسایی و پاسخدهی کمتری برخوردارند. تفاوتهای کلیدی در سرعت و اثربخشی بهروزرسانیهای امنیتی و واکنش به پیامدها است، نه در آسیبپذیری در برابر رخنههای مهندسی اجتماعی.
خطرهای امنیتی ویژه ابر شامل پیکربندی نادرست پایش دسترسی، مدیریت ناکافی هویت و ابهام در تخصیص وظایف مشترک است. بسیاری از پیشامدهای امنیتی در محیطهای ابری ناشی از ناکامی سازمانها در پیکربندی درست تنظیمات امنیتی یا برداشت نادرست از وظیفههای خود در مقایسه با وظیفههای عرضهکنندههای خدمات ابری است.
نگرانیهای وابسته به نگهداری دادهها و هماهنگی با قانونها، اهمیت دوراندیشیهای خاص ابر را به ویژه برای سازمانهایی که در صنعتها با قانونهای سنگین کنشگری میکنند، نشان میدهد. با این حال، بسیاری از عرضهکنندهها ابر اکنون گواهینامههای هماهنگ، فراگیر و گزینههای حاکمیت داده را عرضه میکنند که بهطوراثرگذاری، این ضرورتها را برطرف میکند.
| عامل امنیتی | سیستمهای ارتباطات ابری | سیستمهای ارتباطات سنتی | برتری |
| تخصص امنیتی | تیمهای متخصص ویژه | کارشناسان عمومی IT داخلی | ابری |
| شناسایی تهدید | پایش پیوسته با هوش مصنوعی | سیستمهای دستی / خودکار پایه | ابری |
| پاسخ به رخداد | تیمهای حرفهای ۲۴/۷ | پاسخ داخلی در ساعات اداری | ابری |
| بهروزرسانیهای امنیتی | بهروزرسانیهای خودکار و پیوسته | بهروزرسانی دستی و دورهای | ابری |
| امنیت فیزیکی | امنیت حرفهای مرکزهای داده | امنیت متفاوتی دفترها | ابری |
| گواهینامههای هماهنگی | چندین گواهینامه صنعتی | مدیریت هماهنگی به وسیلهی خود سازمان | ابری |
| پایش شخصیسازی | گزینههای ناچیز برای شخصیسازی | پایش کامل سیستم | سنتی |
| پایش مکان دادهها | بسته به قرارداد عرضهکننده متفاوتی است | پایش کامل محلی | سنتی |
آسیبپذیریهای سیستمهای سنتی شامل تهدیدهای امنیتی فیزیکی، چالشهای نگهداری و مشکلات ناشی از رده خارج شدن فناوری است. سیستمهای ارتباطی داخلی در برابر حمله رخنههای فیزیکی، بلاهای طبیعی و خرابیهای زیرساختی آسیبپذیر هستند که میتوانند هم امنیت و هم در دسترس بودن را به خطر بیندازند. همچنین، سیستمهای سنتی بیشتر بر روی نرمافزارهای قدیمی اجرا میشوند که بهروزرسانیهای امنیتی کمی دریافت میکنند یا بر روی پلتفرمهای پشتیبانی نشده کار میکنند.
ماهیت پراکنده زیرساختهای ارتباطی سنتی، نقطههای شکست احتمالی و مسیرهای حملهی متعدد را ایجاد میکند. هر بخش شبکه، از ابزارهای شبکه گرفته تا سرورها، نیاز به مدیریت و پایش امنیتی ویژهای دارد. این پیچیدگی بیشتر باعث شکافهای امنیتی میشود که در آنها آسیبپذیریها برای مدت طولانی کشف نشده یا اصلاح نشده باقی میمانند.
نکتههای وابسته به تهدیدهای جدید، به دلیل قابلیتهای سازگاری کندتر، به ویژه سیستمهای سنتی را تحت اثر قرار میدهند. روشهای جدید رخنه مانند مهندسی اجتماعی برپایه هوش مصنوعی، بدافزارهای پیچیده و اکسپلویتهای روز صفر، نیازمند قابلیتهای واکنش امنیتی چابک هستند که عرضهکنندهها خدمتهای ابری میتوانند آنها را بهتر از تیمهای فناوری اطلاعات داخلی عرضهکنند.
پیچیدگی روزافزون تهدیدهای سایبری، چالشهایی را برپا میکند که تیمهای امنیتی مجهز را بر توانمندیهای بخشهای فناوری اطلاعات کسبوکارهای انفرادی ترجیح میدهد. عرضهکنندهها خدمتهای ابری بهطورقابلتوجهی در هوش تهدید و فناوریهای امنیتی پیشرفته سرمایهگذاری میکنند که نگهداری در برابر تهدیدهای جدید را فراهم میکنند، تهدیدهایی که سازمانهای کوچکتر نمیتوانند بهگونه مستقل با آنها مقابله کنند.
معرفی بهترین شیوههای پیادهسازی و مدیریت
پیادهسازی موفق امنیت نیازمند رویکردهای متفاوت برای سیستمهای ارتباطات ابری و سنتی است، بهترین شیوهها با در نظر گرفتن تفاوتهای هر مدل، اثربخشی نگهداری را به بیشتر میزان میرسانند و در همین حال ویژگیهای خاص هر مدل پیادهسازی را نیز در نظر میگیرند.
بهترین شیوههای امنیت ارتباطات ابری بر پیکربندی مناسب، مدیریت دسترسی و درک وظیفههای مشترک تمرکز دارند. سازمانها باید به وضوح درک کنند که کدام عناصر امنیتی توسط عرضهکنندههای ابر مدیریت میشوند و کدام عناصر نیاز به پیکربندی و پایش مشتری دارند. این شامل پایش دسترسی کاربر، پیکربندی رمزگذاری دادهها و امنیت ادغام بین سرویسهای ابری و سیستمهای داخلی است.
مدیریت هویت و دسترسی، به ویژه در محیطهای ابری که کاربران از مکانها و دستگاههای بیشمار به خدمتها دسترسی دارند، بسیار مهم میشود. پیادهسازی احراز هویت چند عاملی، ورود یکپارچه و پایش دسترسی برپایه نقش، نگهداری لازم در برابر رخنههای برپایه اعتبارنامه را فراهم میکند. همچنین بررسیهای منظم دسترسی و لغو خودکار دسترسی برای کارمندان در حال ترک سازمان، از دسترسی غیرمجاز از راه حسابهای کاربری دیگر جلوگیری میکند.
مدیریت سنتی امنیت سیستم، نیازمند برنامههای فراگیر امنیتی داخلی شامل ارزیابیهای منظم امنیتی، فرآیندهای مدیریت بهروزرسانیها و رویههای پاسخ به پیشامدها است. سازمانها باید دانش بهروز خود را در مورد تهدیدهای و آسیبپذیریهای امنیتی نگهداری کنند و در همین حال اطمینان حاصل کنند که تیمهای داخلی آموزش و منابع مناسب برای مدیریت ضرورتهای امنیتی پیچیده را دارند.
کارهای امنیتی فیزیکی برای سیستمهای سنتی، از جمله اتاقهای سرور امن، پایش دسترسی و محیطی، اهمیت بیشتری پیدا میکنند. رویههای پشتیبانگیری و بازیابی دادهها پس از سانحه باید ضرورتهای امنیتی و در دسترس را مدنظر قرار دهند و اطمینان دهند که سیستمهای ارتباطی میتوانند به سرعت پس از پیامدهای امنیتی یا خرابیهای سیستمی بازیابی شوند..
فرآیند انتخاب فروشنده و بررسی دقیق ضرورتها (Due Diligence)
بین پیادهسازیهای ابری و سنتی تفاوت قابل توجهی وجود دارد. عرضهکنندهها ارتباطات ابری باید گواهینامههای امنیتی فراگیر، رویههای امنیتی شفاف و رویههای پاسخ به پیشامدهای شفاف را نشان دهند. سازمانها باید پیشینه امنیتی عرضه کنند، قابلیتهای هماهنگی و پشتیبانی از ضرورتهای ویژه صنعت را ارزیابی کنند.
فروشندههای سیستمهای سنتی نیاز به ارزیابی قابلیتهای پشتیبانی پیوسته، رویههای بهروزرسانی امنیتی و امنیت یکپارچهسازی با زیرساختهای موجود دارند. هزینه کل مدیریت امنیت شامل منابع داخلی، آموزش و بهروزرسانیهای فناوری باید هنگام سنجش گزینههای پیادهسازی در نظر گرفته شود.
استراتژیهای پایش و هماهنگی، باید ضرورتهای متفاوتی را برای سیستمهای ابری و سنتی در نظر بگیرند. محیطهای ابری نیاز به پایش بر پیکربندیهای سرویس، مدلهای دسترسی و امنیت یکپارچهسازی دارند و در همین حال از قابلیتهای پایش بر امنیت عرضهکننده، استفاده میکنند. سیستمهای سنتی نیاز به پایش داخلی فراگیر بر تمام اجزای سیستم، ترافیک شبکه و کنشگریهای کاربر دارند.
گزارشهای هماهنگی و رویههای حسابرسی بین مدلهای مختلف پیادهسازی، متفاوت است، سیستمهای ابری بیشتر گزارش هماهنگی خودکار عرضه میکنند، در حالی که سیستمهای سنتی نیاز به گزارشهای دستی و فرآیندهای ارزیابی دارند. درک ضرورتهای هماهنگی در ابتدای فرآیند پیادهسازی، اطمینان میدهد که پایش امنیتی مناسب و قابلیتهای نظارتی بهطور اثرگذار اجرا میشوند.
روندهای امنیتی آینده و دوراندیشیهای استراتژیک چیست؟
تکامل امنیت ارتباطات همچنان از راه فناوریهای جدید، تغییر چشمانداز تهدیدها، با پیامدهایی برای استراتژیهای امنیتی سیستمهای ابری و سنتی، شتاب میگیرد. درک این روندها، سازمانها را توانمند میسازد تا در مورد سرمایهگذاریها و رویکردهای پیادهسازی امنیت ارتباطات، تصمیمهای استراتژیک بگیرند.
هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی در حال تغییر قابلیتهای امنیتی در سیستمهای ابری و سنتی هستند، اما با سرعت پیادهسازی و سطحهای اثربخشی متفاوت. عرضهکنندهها خدمتهای ابری میتوانند ابزارهای امنیتی برپایه هوش مصنوعی را به سرعت در کل زیرساخت خود مستقر کنند و قابلیتهای پیشرفته شناسایی تهدید و پاسخ خودکار را عرضه کند، و همزمان برای همه مشتریان مفید باشند.
سیستمهای سنتی به دلیل ضرورتهای زیرساختی، چهارچوبهای تخصصی و دوراندیشیهای هزینه، در پیادهسازی ابزارهای امنیتی هوش مصنوعی با چالشهایی روبهرو هستند. در حالی که برخی از راهحلهای امنیتی هوش مصنوعی را میتوان در محل مستقر کرد، اما این کار به طور معمول نیازمند سرمایهگذاری قابل توجه و دانش تخصصی است که بسیاری از سازمانها قادر به توجیه یا پشتیبانی اثربخش آن نیستند.
اما سیستمهای ابری به دلیل مدیریت هویت داخلی، تقسیمبندی خرد و قابلیتهای پایش پیوسته، پایه بهتری برای اجرای Zero Trust فراهم میکنند. بنیادهای Zero Trust بهگونه طبیعی با مدلهای امنیتی ابری که هیچ مرز اعتماد ذاتی را گمان نمیکنند، همسو هستند.
سیستمهای سنتی میتوانند بنیادهای اعتماد صفر را پیادهسازی کنند، اما بیشتر نیاز به تغییرهای زیرساختی قابل توجه و سرمایهگذاری در فناوریهای امنیتی جدید دارند. ماهیت چیستی مقاومسازی پیادهسازی اعتماد صفر در محیطهای سنتی میتواند پیچیدگی و چالشهای هزینهای ایجاد کند که به نفع استراتژیهای مهاجرت به ابر است.
تکامل کنترلی و ضرورتهای هماهنگی همچنان در صنعتها و مناطق جغرافیایی مختلف در حال گسترش است و پیامدهایی برای امنیت ارتباطات ابری و سنتی دارد. عرضهکنندهها ابر به طور معمول سرمایهگذاری زیادی در گواهینامههای هماهنگی و پایش خودکار بر هماهنگی انجام میدهند که بار وظیفههای سازمان را کاهش میدهد.
با این حال، برخی از ضرورتهای پایشی، سیستمهای سنتی را به دلیل قابلیت آسانتر رعایت حاکمیت دادهها، ردیابی حسابرسی و پایش داخلی، ترجیح میدهند. سازمانها باید هنگام تصمیمگیری در مورد سیستمهای ارتباطی، ضرورتهای هماهنگی فعلی و آینده را با دقت ارزیابی کنند.
محاسبههای کوانتومی و رمزنگاری پساکوانتومی، دوراندیشیهای جدید را برای استراتژیهای امنیت ارتباطات بلندمدت نشان میدهند. عرضهکنندهها خدمتهای ابری به دلیل مقیاس و تخصص خود، احتمال بیشتری دارد که رمزنگاری پساکوانتومی را به سرعت پیادهسازی کنند، در حالی که سیستمهای سنتی ممکن است برای پشتیبانی از استانداردهای رمزگذاری جدید، نیاز به بهبود یا جایگزینی قابل توجهی داشته باشند.
امنیت یکپارچهسازی و پیچیدگی اکوسیستم، همچنان با یکپارچهسازی سیستمهای ارتباطی با تعداد فزایندهای از برنامههای کاربردی تجاری و سرویسهای خارجی، در حال رشد است. پلتفرمهای ابری چارچوبهای امنیتی بهتری را برای مدیریت یکپارچهسازیهای پیچیده از راه APIهای استاندارد و پروتکلهای امنیتی عرضه میکنند.
سیستمهای سنتی در حفظ امنیت در نقاط مختلف یکپارچهسازی، به ویژه هنگام اتصال سیستمهای یکپارچهسازی قدیمی به برنامهها و سرویسهای مدرن، با چالشهایی روبهرو هستند. پیچیدگی ایمنسازی سسیستمهای سنتی بیشتر استراتژیهای جابهجایی به ابر را که مدیریت امنیتی یکپارچه را در سراسر سرویسهای یکپارچه عرضه میکنند، ترجیح میدهد.
نتیجهگیری:
سنجش بین امنیت ارتباطات ابری و سیستمهای سنتی، تکامل آشکاری را به سمت راهحلهای برپایه ابر نشان میدهد که قابلیتهای امنیتی برتر را برای بیشتر سازمانها فراهم میکنند.با توجه به اینکه حتا ۶۱٪ از سازمانها در سال ۲۰۲۴ پیشامدهای امنیتی ابری را تجربه کردهاند، نکته مهم این است که ۹۴٪ از کسبوکارها پس از جابهجایی به ابر، بهبود امنیت را گزارش میدهند، که نشان میدهد سیستمهای ابری باوجود افزایش حجم رخنههای، نگهداری کلی بهتری عرضه میکنند.
مزایای بنیادی امنیت ارتباطات ابری ناشی از زیرساختهای حرفهای، تخصص امنیتی ویژه و قابلیتهای پایش پیوسته است که بیشتر سازمانها نمیتوانند آن را به روش داخلی تکرار کنند. سیستمهای سنتی با چالشهای فزایندهای از تهدیدهای پیچیده، پیچیدگی نگهداری و کمیابی منابع روبهرو هستند که پذیرش ابر را برای سازمانهای آگاه به امنیت ترجیح میدهد.
با این حال، اثربخشی امنیت در نهایت به پیادهسازی و شیوههای مدیریتی مناسب، صرف نظر از مدل پیادهسازی، بستگی دارد. AvaSync این اطمینان را برای شما فراهم میکند که امنیت به روش کامل و اثربخش مدیریت شود.
سیستمهای ابری نیاز به پیکربندی دقیق و توجه پیوسته به بهترین شیوههای امنیتی دارند، در حالی که سیستمهای سنتی نیازمند برنامهها و تخصصهای فراگیر امنیتی داخلی هستند که بسیاری از سازمانها برای نگهداری بهتر آن تلاش میکنند.
با نگاهی به آینده، فناوریهای جدید مانند هوش مصنوعی، معماری اعتماد صفر و رمزنگاری پساکوانتومی، پلتفرمهای ابری را که میتوانند قابلیتهای امنیتی پیشرفته را به سرعت و با هزینهای مقرونبهصرفه پیادهسازی کنند، ترجیح میدهند. روند به سمت پذیرش ارتباطات ابری نه تنها مزایای امنیتی را نشان میدهد، بلکه این حقیقت عملی را نیز نشان میدهد که عرضهکنندهها ابر میتوانند در قابلیتهای امنیتی سرمایهگذاری کنند که سازمانهای مستقل نمیتوانند با آنها رقابت کنند.
ما سازمانهایی را که استراتژیهای امنیت ارتباطات را ارزیابی میکنند، تشویق میکنیم تا بر ارزیابی فراگیر ریسک، تمرکز کنند زیرا نه تنها قابلیتهای امنیتی نظری، بلکه اثربخشی پیادهسازی عملی، ضرورتهای مدیریتی پیوسته و تکامل امنیتی آینده را نیز در نظر میگیرد. شواهد نشان میدهد که پلتفرمهای ارتباطی ابری که به روش حرفهای، مدیریت میشوند، نتایج امنیتی بهتری را برای بیشتر کسبوکارها نسبت به گزینههای سنتی درون سازمانی عرضه میکنند. AvaSync با مدیریت جامع فراگیر و حرفهای، بهترین انتخاب برای رسیدن به این سطح امنیتی است.
پرسش این نیست که آیا ارتباطات ابری به طور کامل امن هستند یا خیر – هیچ سیستمی در برابر همه تهدیدها دور نیست – بلکه این است که آیا آنها امنیت بهتری نسبت به جایگزینهای موجود عرضه میکنند و در همین حال به طور اثر بخش از اهداف تجاری پشتیبانی میکنند یا خیر.
